Өндөр дээд Сорхагтай хатан ижийн сургаал

Үр анх би болоод
Үйл бүхэнд тэсэн үлдэх
Ганцхан ухаан байдаг нь
ИЭ гэдгийг ухан мэдсэн цагт төрсөн билээ.

Өөрийн үрийг ИР болгож чадахаас
ИЭ болгож чадамгүйг ухаад
Учгийг хөөн гүйх аваас
Бөө Тархи сэрсэн ч
ИЭ-г тэмтчин ухах ухаан нь
Өөртөө буйг анзаараад
Алтанд өргөмжлөгдсөн
Нарнаас язгуурт Хайрын судрыг
Ахуйгаас мэдэж
Андаар эрчимнэж
Үг үсэг болгоныг
Үрээс үрд цээжлүүлэн ирсэн билээ.

Түүнийг тайлж ухахад
Олон олон үе
Суу сургаалиас сэрж
Сэхээрлийг Бөө тархиар сэтгэж
Сүнсэн орчлоор амийг таньж
Ахуйдаа шингээснийг ЗАСАГ гээд
Үг үсэг нийлүүлж өртөөлөх
Үйл хийсэн нь дэм төдий.

Энэ үйлээр минь үр ургаж
Үрс та нарт өв болон ирж
ИР болон хүмүүжиж
ИЭ-г хайх зам болж
Сүнсэнд ИЭ-г олж
Олноор НИЙ болох аваас
Амаржихыг жарлигаар сонордож
Өөрийн насанд бараагүйг өвлүүлж
Сэрээх нэгэн ХЭМ болж
Бууж буйг ухаарна уу.

Чанадаас бус жондоос
Эгшиглэх гоо хөг юм шүү
Аялуулж чадах аваас
Эх дэлхийн нэгэн хөгийг нэмж
Жондод балрах үйлийн
Таслан зогсоох үүрэг
Үрсдэд жарлиг болж ирсэнийг ухаж
Чандаад илгээж хамтаар ИР болго.

Хохирлыг танин мэдэж, сэрж, сэхээрч
Зүрхэндээ ИЭ-г БУЙ болгож
Ирэх цагийн буух ХЭМ-ийг
Хөглөх үрс минь хичээгтун.