Бурхдын ариун гялбаа,
Диваажингийн арлын охин,
Хөөр баяр минь
Улаа бутран хөгссөн бид
Тэнгэрийн ариун орны чинь үүдээр алхан орж байна
Хэв заншил хэрчин хуваасан бүхнийг
Чиний ид шид эргэн нийлүүлмүй
Гэгээн мутар чинь хүрсэн газар бүхэнд
Хамаг хүмүүс ахан дүүс болмуй
Үй түмэн хүмүүс минь
Өөр хоорондоо тэврэлдэгтүн!
Өргөн дэлхийг үнсэцгээгтүн!
Ахан дүүс минь
Асар тэнгэрт
Аугаа уужим сэтгэлт эцэг минь оршин байдаг нь лавтай
Андын анд болсон
Ариун гэргий буулгасан азтай бүхэн
Ай, алаг хорвоод амьдрагч зүрх сэтгэлтэй бүхэн
Хөөр баярыг минь хуваалцагтун!
Хараахан ингэж чадаагүй
Хувьгүй бүхэн усан нүдлээд зайлагтун!
Өргөн дэлхийд амьдрагч бүхэн
Өршөөл энэрлийг нь магтагтун!
Үл таних эзний хаанчлагч
Үлэмж одод руу тэр хөтөлмүй
Хамаг амьтан байгаль эхийн хөхнөөс
Хөөр баяраар ундаалмуй
Сайн, муу бүхэн түүний
Сарнай цэцэг зулсан жимийг дагамуй
Байгаль биднийг үнсэлтээрээ адислаж
Бор дарсны жимсийг бэлэглэсэн
Үхэлтэй нүүр тулсан
Үнэнч нөхрийг ч илгээсэн
Шунал тачаал хорхойн хоол болж
Диваажингийн цэцэрлэгийн сахиул
Бурхны өмнө зогсмуй
Үй түмэн хүмүүс минь
Өвдөг сөгдөхийн учир юу вэ?
Ертөнцийг бүтээгчийг яллана уу чи?
Тэнгэрээс чинагш түүнийг хай
Ододоос чинагш л оршдог байж таарна тэр
Хөөр баяр болбаас мөнхийн байгалийн нугаршгүй бат арал юм
Хөөр баяр хөөр баяр л
Херстийн цагийн хүрдийг урагш хөдөлгөмүй
Танхил цэцгийг булцуунаас нь урхидан гаргаж
Тэнгэрийн хаяанаас нарыг уургалж
Орон зайг халиан тольдогчийн дуран авайд өртөөгүй
Агаар мандлаар дүүргэмүй тэр
Тэнгэрийн аугаа тааллаар
Түүний нарнууд хөөр баяртай нисэлдмүй
Ахан дүүс минь өөрсдийн замаар
Ялан дийлсэн баатар мэт хөөр баяртай замнагтун
Үнэний галт тольноос
Үнэнийг эрэн хайгч руу инээмсэглэж
Хүлцэн тэвчигчийн зам мөрийг
Хувь ерөөлийн эгц оргил өөд хөтөлмүй
Итгэл найдварын наран уулан дээр
Инээд баяслын туг хиур дэрвэмүй
Салбарч унасан авсны завсараар
Сахиусан тэнгэрүүдтэй дуулах нь харагдмуй
Үй түмэн хүмүүс минь
Хүлцэн тэвчигтүн!
Сайн цаг ирэхийг хүлцэн хүлээгтүн!
Тэнгэрийн хаяанаас чинагш
Аварга том бурхан оршдог нь лавтай
Бурхдад өс санаж үл болмуй
Бурхад лугаа ижил байх юутай сайхан бэ
Өчүүхэн ядуу бүхэн дуугаа өргөгтүн
Хөөр баяртай хүмүүстэй цэнгэгтүн
Дайсагнал, хонзогнолыг мартагтун
Заналт дайснаа ч өршөөгтүн
Заналт тэр дайсан чинь ч
Нулимс унагаан бүү шаналаг
Өрийн дэвтрийг устгагтун!
Даян дэлхий даяар эвлэрэгтүн!
Ахан дүүс минь
Тэнгэрийн хаяанаас чинагш орших бурхан
Тавилан төөргийг минь зурсан юм
Цом хундаганд хөөр баяр бялхаад
Хүний махан хүнстэнүүд
Усан үзмийн алтлаг цусыг
Цөхрөл, шаналалын хамт
Эрэлхэгээр тамшаалан уумуй
Ахан дүүс минь
Алив хундагаа ром дарсаар дүүргээд
Суудлаасаа үсрэн босоцгоогтун
Дарсаа тэнгэрт тултал оргилуулан
Ариун сүнсний төлөө тогтооцгоогтун!
Оддын орчилыг магтагчид
Бурхны шивэгчний сүлд дууг алдаршуулагчид хийгээд
Тэнгэрийн хаяанаас чинагш оршигч ариун сүнсэнд
Энэхүү хундагаа өргөмүй
Хэцүү бэрхээр зововч зориг үл няцагтун
Гэмгүйгээр зовогчид тусалцгаагтун
Ам тангараг өнө мөнх оршиж
Анд, атаатныг үнэнээр сольж
Эрийн бахархалыг
Эзэн хааны титмээс илүүд үзэж
Ахан дүүс минь цусаа урсгаж
Алив байдгаа алдсан ч
Үнэн гавьяатан алдрын титмийг хүртэг
Худал хуурмагийг хуга даран сөнөөе!
Ариун тойргоо улам нягтруулагтун
Алтлаг дарсаа хүртэн байж
Ам тангарагтаа үнэнч байхаа амлацгаагтун
Тэнгэр эрхсийг эрхшээгчид
Тийнхүү тангаргаа өргөцгөөгтүн!
Орчуулсан Бабур Булат
2020.04.23. 15:05.
Friedrich Schiller.
An die Freude.
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elisium,
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, dein Heiligthum.
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng getheilt,
Alle Menschen werden Brüder,
Wo dein sanfter Flügel weilt.
Chor. Seit umschlungen Millionen!
Diesen Kuß der ganzen Welt!
Brüder – überm Sternenzelt
Muß ein lieber Vater wohnen.
Wem der große Wurf gelungen,
Eines Freundes Freund zu seyn,
Wer ein holdes Weib errungen,
Mische seinen Jubel ein!
Ja – wer auch nur eine Seele
Sein nennt auf dem Erdenrund!
Und wer’s nie gekonnt, der stehle
Weinend sich aus diesem Bund!
Chor. Was den großen Ring bewohnet,
Huldige der Sympathie!
Zu den Sternen leitet sie,
Wo der Unbekannte thronet.
Freude trinken alle Wesen
An den Brüsten der Natur,
Alle Guten, alle Bösen
Folgen ihrer Rosenspur.
Küsse gab sie uns und Reben,
Einen Freund, geprüft im Tod,
Wollust ward dem Wurm gegeben,
Und der Cherub steht vor Gott.
Chor. Ihr stürzt nieder, Millionen?
Ahndest du den Schöpfer, Welt?
Such ihn überm Sternenzelt,
Ueber Sternen muß er wohnen
Freude heißt die starke Feder
In der ewigen Natur.
Freude, Freude treibt die Räder
In der großen Weltenuhr.
Blumen lockt sie aus den Keimen,
Sonnen aus dem Firmament,
Sphären rollt sie in den Räumen,
Die des Sehers Rohr nicht kennt.
Chor. Froh, wie seine Sonnen fliegen
Durch des Himmels prächt’gen Plan,
Laufet Brüder eure Bahn,
Freudig wie ein Held zum siegen.
Aus der Wahrheit Feuerspiegel
Lächelt sie den Forscher an.
Zu der Tugend steilem Hügel
Leitet sie des Dulders Bahn.
Auf des Glaubens Sonnenberge
Sieht man ihre Fahnen wehn,
Durch den Riß gesprengter Särge
Sie im Chor der Engel stehn. Chor. Duldet muthig Millionen!
Duldet für die bess’re Welt!
Droben überm Sternenzelt
Wird ein großer Gott belohnen.
Göttern kann man nicht vergelten,
Schön ist’s ihnen gleich zu seyn.
Gram und Armuth soll sich melden,
Mit den Frohen sich erfreun.
Groll und Rache sey vergessen,
Unserm Todfeind sey verziehn.
Keine Thräne soll ihn pressen,
Keine Reue nage ihn.
Chor. Unser Schuldbuch sey vernichtet! Ausgesöhnt die ganze Welt!
Brüder – überm Sternenzelt
Richtet Gott – wie wir gerichtet.
Freude sprudelt in Pokalen,
In der Traube gold’nem Blut
Trinken Sanftmuth Kannibalen,
Die Verzweiflung Heldenmuth – –
Brüder fliegt von euren Sitzen,
Wenn der volle Römer kreist,
Laßt den Schaum zum Himmel spritzen:
Dieses Glas dem guten Geist!
Chor. Den der Sterne Wirbel loben, Den des Seraphs Hymne preist,
Dieses Glas dem guten Geist
Ueberm Sternenzelt dort oben!
Festen Muth in schwerem Leiden,
Hülfe, wo die Unschuld weint,
Ewigkeit geschwor’nen Eiden,
Wahrheit gegen Freund und Feind,
Männerstolz vor Königsthronen, –
Brüder, gält es Gut und Blut –
Dem Verdienste seine Kronen,
Untergang der Lügenbrut.
Chor. Schließt den heil’gen Zirkel dichter,
Schwört bei diesem gold’nen Wein;
Dem Gelübde treu zu seyn,
Schwört es bei dem Sternenrichter!
0 сэтгэгдэл:
Kommentar veröffentlichen