13. Зэмлэл

Хуяг нөмөрч хэц дэлдсэн
Хөнгөмсөг үр чи сонсож бай
Хийсэн үйл чинь хомс
Хийх үйл чинь арвин байна
Итгэл сэтгэл чинь дутмаг
Ирээдүй хойч чинь бүрхэг байна
Инээд наадам чинь ихдээд
Ихэрхэж ямбалах чинь дэндээд байна
Өчүүхэн жаахан амжилтандаа хөөрч бүү сагсуур
Өндөр Дээдсүүдийн чадлыг
Өөрийн хэмээн бүү эндүүр
Өндөр дээрээс илүү чанга унадгийг сана
Учир битүүлэг зүйлээр олныг бүү төөрөгдүүл
Учир шалтгаан юуг нь энгийнээр тайлбарлаж өг
Ухаж чадахгүй аваас дэмий бүү нэрэлх
Ухаантай царай гарган худал бүү цэцэрх
Ялих шалихгүй зүйлд цагаа бүү үр
Явган хэрүүл хөөж хэлээ бүү билүүд
Сүрийг үзүүлэн дэмий бүү сүржигнэ
Сурсан эрдэм буй аваас гайхуулж бүү харамла
Суръя гэсэн хүнд нь харамгүй зааж өг
Сурах эрдэм байваас бусдаас байнга суралц
Хамар доорхоо ч таниагүй байж
Хаа холын зүйлийн талаар
Хамаагүй бүү цуур
Хажуу дэргэдэхээ таничихаад
Холхи ирээдүйг мэлмийд
Тэнгэрийн өчүүхэн шалгуурт
Тэнцэж чадахгүй бүдэрчихээд
Тэнэг толгойгоо шаахын оронд
Тэнгэрийг бүү хараа
Хийсэн хийгээд хийж буй
Хийх ёстой үйл чинь
Хэлсэн хийгээд хэлэх гэж буй үг
Хохимой толгой доторх бодол чинь хэзээд илхэн байдгийг сана
Аугаа бүхэн хамгаас энгийн байдгийг ухаар
Аливаа зүйлийн угийг олж танин мэд
Аавын олон үрсийг алагчилж бүү харьц
Алтан дэлхийн хаана ч эргээд учирч мэднэ
Даахин доор хүлэг
Дахан дор эр бий
Даравч далдайдаг үнэийг бүү умарт
Дараа дахин учрах улаан нүүрээ бод
Өнгөцхөн харчихаад гүехэн бүү сэтгэ
Өөр өөр өнцгөөс нь эргүүлж тойруулан аж
Өнөөдрийн үнэн маргааш худал болж
Өглөө мандсан наран орой болоход жаргадаг
Ухаанаа тэлж уужим сэтгэ
Уураа дарж оюунаар ундаал
Урдах замаасаа бүү хазай
Уучлах сэтгэлээ бүү гээ
Өөрийгөө голж урвайн бүү суу
Өрөөлийг шүтэж сохроор бүү дага
Өнгө мөнгөний хойноос улайран бүү зүтгэ
Өгсөн бүхнээ эргүүлээд авдаг жамыг сана
Эрдэм мэдлэгийн хойноос шунахайран зүтгэ
Эрх мэдлээс харин дөлөн цэрвэж яв
Энгийн бүхэнд нуугдсан эгэлгүйг олж мэд
Эргэх орчлонгийн жамыг ухаарч таниж ав
Хүн чанараа гээлгүй
Хүний мөсөө алдалгүй
Хүний дайтай амьдарч
Хүж дэлхийдээ эзэн нь болж яв