98. Бодлын салхи

Будар будар салхи нь
Бодол аргадан сэвшинэ
Босон суун саравчлах нутаг минь
Бодлын үзүүрээс салахгүй
Богино зуны настай хүний амьдралыг яалтай
Эрт урьдын цагаас эхийн сүү үнэртэнэ
Ээнэгшин дассан нутаг минь
Элэг зүрхнээс уяатай
Эргэж ирэхгүйгээр одсон бүхнийг яалтай
Элэрч балраад дуусдаг энэхэн тавиланг яалтай
Хүсэл хясал хоёр нь зэрэгцэн байдаг хорвоод
Хүмүүний сэтгэл ханасан удаа бий юу
Хүсэж тэмүүлсэн бүхэндээ хүрсэн удаа бий юу
Хүссэн бүхнээ хүртээд тогтоон барьсан нь хэд вэ
Хайрлаж харамласан бүхнээ үүрд эзэмшсэн нь хэн бэ
Сэр сэр салхи нь
Сэтгэл сэмлэн сэвшинэ
Сэрж мэдэрсээр байгаа цагт
Сэтгэл минь дэнсэлсээр л байх уу
Сэтгэлээ мухарт нь хүртэл хэрхэн яаж уудлах вэ
Бур бур салхи нь
Баруун хойноос салхилна
Баатар өвгөдөө санахлаар
Балчир биеэ голно
Баатар өвгөдийнхөө энд хэрхэн яаж хүрэх вэ
Ангис гангис салхи нь
Алтайн уулсаас салхилна
Алтайн уулсаа санахлаар
Аньсага нүд минь чийгтэнэ
Алтан дэлхийд онож төрсөн заяа минь
Домч дэмч салхи нь
Домог түүхээс салхилна
Дотор сэтгэлээ сонордохоор
Дорно өрнө зэрэгцэнэ
Долоон голтой амь минь дороосоо ноцон дүрэлзэнэ
Хөх бөх салхи нь
Хөндийгөө дүүрээд салхилна
Хөх мөнх зөн минь
Хийсэн алдан дэрвэлзэнэ
Хий хүлэгээ хөлөглөөд
Хүрэх хязгаарыг зорьтугай гэв ээ